در حال حاضر تنها راه بازگشت موهای از دست رفته استفاده ار پیوند موی طبیعی است.
امروزه با بهره گیری از تکنولوژی جدید می توان نقاط کم مو یا عاری از موی سر را به گونه ای در مان نمود که ظرف مدت کوتاهی پوشیده از موشوند. این امر که تا چندی بیش حتی تصورش هم دشوار بود بر پایه انتقال ریشه های مو وکاشت آنها در نقاط مورد نظر است.
این روش برای اولین بار در سال ۱۹۳۹ توسط پزشکی ژاپنی به نام دکتر اکودا (Dr OKUDA) توصیف وسپس در سال ۱۹۵۹ توسط پزشک آلمانی دکتر اورنتویخ (Dr orentreich) عملی گردید. در ابتدای این انتقال به صورت دسته ای انجام می شود که هر دسته شامل ۱۵ تا ۲۰ تار مو بود. گرچه نتیجه این عمل کاملاً مثبت وهیجان انگیز بود ورشد موهای منتقل شده پس از حدود سه ماه مشاهده می گردید ولی مشکل عمدۀ ان ، حالت دسته ای بودن موها بود که نمایی شبیه گندم زار ویا موی عروسکی را به سر می داد. در سال های اخیر استفاده از دسته های کوچکتر مو موسوم به میکرو گرافت ( شامل یک یا دو تار مو) ومینی گرافت ( شامل سه تا شش تار مو) سبب نتایج بسیار رضایت بخش وطبیعی شده است.
واکنش موهای موجود در نقاط مختلف سر نسبت به عوامل آندوژنتیک (عوامل هورمونی–ارثی) یکسان نیست. بطوریکه موهای موجود در نواحی پیشانی، شقیقه ها وناحیه وسط سر نسبت به عوامل مذکور حساس بوده ودچار ریزش می شوند. در حالیکه موهای پشت سر ودور سر نسبت به این عوامل بسیار مقاوم ودر نتیجه تقریباً فاقد ریزش هستند. در پیوند موی طبیعی از فولیکول هایی که از قسمت های مقاوم به ریزش (نواحی پشت سر ودور سر) انتخاب می گردند. برای جایگزین کردن موهای از بین رفته نواحی دیگر استفاده می شود. بنابر این فولیکول (پیاز مو) پیوند شده نه تنها یک موی طبیعی با تمام خصوصیات مربوطه است بلکه تقریباً تا پایان عمر خود باقی مانده ونسبت به ریزش بسیار مقاوم می باشد.
با توجه به اینکه گرافت های مو در هر ناحیه از پوست بدن رشد می نمایند بنابراین پیوند موی طبیعی در هرناحیه که نیازمند آن باشد قابل انجام است که مهمترین موارد آن کاشت ابرو، ریش، سبیل ومژه می باشد. تیم مركز تخصصي پیوند موی طبیعی لیزر وزيبايي ايرانيان به سرپرستي دكتر كهنموئي با دارا بودن مهارت ها وتجهیزات لازم تاکنون موارد زیادی از کاشت مودر نواحی مذکور را با موفقیت انجام داده است که نمونه هایی از آن را مشاهده می کنید.
پیوند مو در جوشگاه ها (اسکار) از پیوند موی طبیعی در ترمیم ودرمان طاسی های حاصل از زخم های قدیمی وسوختگی (اسکار) نیز استفاده می گردد که تجربه تیم در این موارد با درصد بالای موفقیت همراه بوده است.
۱- مردان مبتلا به ریزش موی هورمونی- ژنتیکی (Andogenetic Alopecia) که دچار درجات مختلفی از کم پشتی ویا طاسی سر هستند.
۲- خانم هایی که مبتلا به ریزش موی هورمونی – ژنتیکی بوده ودارای موهای کم پشت ویا نازک در مناطق جلوی سر ونواحی مرکزی سر هستند ولی از تراکم موی خوبی در قسمت پشت سر (ناحیه دهنده) برخوردار می باشند. (برای کسب اطلاعات بیشتر به قسمت "ریزش مو در خانم ها" مراجعه فرمایید.)
۳- افرادی که بطور مادر زادی دارای ابرو ومژه کم پشت ویا فاقد آن هستند .
۴- افرادی که به دنبال بعضی بیماری های پوستی ویا صدمات وارده به این ناحیه ویا عمل جراحی ویا سوختگی در پوست سر دچار طاسی شده اند.
۵- کسانی که به دنبال جراحی یا سوختگی در ناحیه صورت ویا صدمات وارده به صورت ویا ابروها ونیز به دنبال عمل لب شکری، ابرو، ریش یا سبیل آنها به صورت خطی یا منطقه ای دچار طاسی شده است.
۶- افرادی که به دنبال خالکوبی ابرو وچند سال بعداز آن دچار کم پشتی شدید ویا طاسی ابرو می شوند.
۷- افرادی که قبلاً برای باز سازی طاسی وکم پشتی از روش های Flap ویا استفاده کرده واز نمای غیر طبیعی آن نارضایتی دارند.